Kino jest wyjątkową płaszczyzną komunikacji, przestrzenią wielu języków.  Podczas seansu filmowego autor (reżyser) mimo swej fizycznej absencji rozmawia z obecnym, tylko pozornie milczącym widzem. Ich różne głosy i doświadczenia spotykają się, ścierają ze sobą w cichym dialogu. Rewersem tego jakże ogromnego potencjału otwarcia na nowe horyzonty mowy, jest równie ogromne niebezpieczeństwo efektu wieży Babel, totalnego nieporozumienia. Dlatego też ważną postacią w tej rozmowie okazuje się tłumacz, aktywny obserwator filmowego dyskursu.
Z potrzeby ambitnego dialogu z kinem i o kinie powstał cykl CINEMARZENIE. Jego pierwsza odsłona miała miejsce 28 X 2010 roku i od tego czasu niemal każde niedzielne popołudnie w sali przy ulicy Staszica 4 poświęcone jest filmom, które intrygują, zachwycają, ale i oburzają świat wyrafinowanej krytyki oraz festiwali zagranicznych. Nie tylko jednak uznane i nagrodzone tytuły są tu pokazywane. Kryteriów doboru jest mnóstwo i praktycznie nie ma żadnych ograniczeń.
Innowacyjność propozycji polega na wyborze trzech filmów, zbliżonych do siebie pod kątem określonego wątku, tematu czy konwencji. To rozpisanie jednej kwestii na kilka różnych głosów (filmowych) sprzyjało postawie otwartej widzów. Triady pokazują jak różnica w kreacji i kompozycji określonych motywów, doprowadza do wspólnej płaszczyzny porozumienia, ożywia dyskusję po seansie. Najwięcej emocji wzbudziło do tej pory „Kino z dymkiem” („Kawa i papierosy”, „Dziękujemy za palenie”, „Good Night and Good Luck”), któremu prócz dyskusji o estetyce filmowej, towarzyszyło wyrażanie prywatnych opinii światopoglądowych.  Zaskoczeniem okazał się także mini cykl komedii romantycznych, który miał na celu reinterpretację tego „gatunku”, ciepłe spojrzenie także na popkulturowe formy. Dużą admiracją cieszyły się triady, wnikające w specyfikę kina danego kraju. Wśród wybranych pojawiły się filmy duńskie, rosyjskie, irańskie czy z Korei Południowej. Nie zabrakło również polskiego akcentu, zarówno w formie zwrotu w przeszłość („Popiół i diament”, „Pociąg”, „Do widzenia, do jutra”), jak i przyszłość, nadzieję odnowy polskiego kina, czyli polskich reżyserek działających na Zachodzie (Małgorzata Szumowska, Agnieszka Holland, Urszula Antoniak).
Cykl CINEMARZENIE to nie tylko projekcje kinowe. Każdy seans poprzedzony jest krótkim wprowadzeniem w film, odpowiednio do tego przygotowaną prelekcją, która znajduje swoje rozwinięcie i poszerzenie w dyskusji z widzami. Rozmowy po filmie są ustalaniem wspólnego gruntu interpretacji, analitycznym spojrzeniem na wizualną formę, jak i zwykłą, przyjacielską pogadanką.
Na prelekcje, projekcje i dyskusje w cyklu CINEMARZENIE zaprasza Tarnowskie Centrum Kultury.

Do końca 2014 r. projektem koordynowała i repertuar dobierała Joanna Chludzińska.
Od stycznia 2015 r. gospodarzem Cinemarzenie jest  Kuba Armata.